เนื่องจากเคยได้รับพัดในสมัยที่สอบเปรียญธรรม ๖ ประโยคได้ พี่น้องญาติมิตรทั้งหลายจึงอยากจะได้ฉลองพัดเปรียญพร้อมกับการฉลองพระบวชใหม่ในคราวเดียวกัน เมื่อได้รับทราบความรักและความปรารถนาดีจากญาติมิตรเหล่านั้นไว้ แต่มิได้จัดงานอุปสมบทที่ใหญ่โตอลังการตามที่ท่านเรียกร้องแต่ประการใด อาตมาบอกญาติมิตรว่า ขอให้งานอุปสมบทครั้งนี้เป็นงานบุญแท้ๆ ที่ไม่มีอะไรที่นอกเหนือจากบุญเจือปน กล่าวคือ เมื่ออุปสมบทในพระอุโบสถแล้ว ขออาราธนาพระสงฆ์ที่ร่วมในสังฆกรรมทั้งหมด ได้เจริญพระพุทธมนต์ฉลองพระบวชใหม่และพัดเปรียญ ๖ ประโยค ภายในพระอุโบสถเลย
ส่วนปัจจัยที่ญาติมิตรร่วมอนุโมทนามา ขอถวายพระภิกษุสงฆ์ที่ร่วมสังฆกรรม 21 รูป เงินที่เหลือ ขอให้ญาติๆ ทางบ้านจัดอาหาร ผลไม้และอาหารหวานถวายพระสงฆ์และเลี้ยงญาติมิตรที่มาร่วมงานให้อิ่มหนำสำราญ อิ่มท้อง อิ่มบุญ อิ่มใจกันทั่วหน้า โยมพ่อโยมแม่และญาติมิตรทุกท่านก็เห็นพ้องต้องกันที่จะจัดงานอุปสมบททำบุญแบบน้ำบริสุทธิ์ ไม่มีเรื่องราวรื่นเริงสนุกสนานมาเจือปน เป็นงานกุศลล้วนๆ เหมาะสมกับงานอุปสมบทสามเณรที่เป็นเปรียญ ๖ ประโยค
งานอุปสมบทเริ่มด้วยการถวายภัตตาหารเพลแก่พระภิกษุสามเณรทั้งที่มาร่วมงานและพระภิกษุสามเณรที่เรียนบาลีอยู่ที่วัด ประมาณ ๕๐ รูป เวลา ๑๓.๐๐ น. เริ่มสังฆกรรมอุปสมบท ณ พระอุโบสถวัดขันเงิน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร โดยมี..พระราชญาณกวี อดีตเจ้าคณะจังหวัดชุมพร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระรัตนเวที (บุญชัย มหาวีโร ป.ธ.๙) ภายหลังเป็นพระเทพวิสุทธาจารย์ อาจารย์ใหญ่สำนักเรียนบาลีวัดขันเงิน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหาจันทร์ ฐิตวํโส เปรียญธรรม ๘ ประโยค ปัจจุบันเป็นพระราชาคณะที่ พระสิริปริยัติวงศ์ รองเจ้าคณะจังหวัดชุมพร เป็นพระอนุสาวนาจารย์
การอุปสมบทเป็นพระภิกษุสำเร็จเมื่อวันที่ ๒๗ มีนาคม ๒๕๒๓ เวลา ๑๔.๐๐ น. ณ วัดขันเงิน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร
อาตมาคิดถึงวันอุปสมบทด้วยความปลาบปลื้มที่มีพี่น้องมาร่วมงานจากทั่วทิศ ที่ไกลที่สุดเห็นจะได้แก่พี่น้องชาววัดเจดีย์หลวง อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช เพื่อนๆ ที่เคยเรียนชั้นประถมปีที่ 7 ด้วยกัน เช่น คุณอุ่นเรือนโมระมัต ขณะนั้นกำลังเรียนพยาบาลอยู่ ก็มาร่วมงานด้วย และเพื่อนๆ อื่นๆ อีกหลายท่านที่ไม่สามารถพรรณาในที่นี้ได้ทั้งหมด ณ สถานที่นี้ แต่ความทรงจำที่แสนปลาบปลื้มยังคงระลึกได้อยู่ เป็นวันที่จิตใจชุ่มชื่นด้วยบุญจริงๆ
ดูเหมือนว่า ความทุกข์แสนสาหัสที่บีบคั้นจิตใจจะค่อยๆ เบาบางจางคลายลง ตั้งแต่เวลาที่ห่มผ้าจีวรพาดผ้าสังฆาฏิเป็นครั้งแรก แล้วถือเครื่องสักการะเข้าไปกราบพระอุปัชฌาย์ เพื่อกล่าวคำขออุปสมบทท่ามกลางสงฆ์ ทุกขณะจิตอยู่กับปัจจุบันขณะมีสติมุ่งตรงเฉพาะหน้าคณะสงฆ์หมู่ใหญ่ ความรู้สึกปลอดภัยเป็นสุขเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความปลาบปลื้มปีติปราโมช ทำหน้าที่ชำระสะสางล้างความทุกข์ที่หมักหมมให้ค่อยๆ เบาบางจางคลาย เหลือแต่จิตใจที่ผ่องใสอิ่มเอิบเข้ามาแทนจิตที่เคยอึดอัดเร่าร้อน จนกระทั่งการอุปสมบทสำเร็จลงด้วยความรู้สึกสดชื่นเบิกบานโล่งโปร่งสบาย นับเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่จะก้าวไปข้างหน้าในเพศบรรพชิตอย่างมั่นใจ อบอุ่นปลอดภัยในอ้อมกอดแห่งพระรัตนตรัย ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง จนตลอดชีวิต
วันที่ 26 พฤษภาคม 2565 เวลา 9.26 น.
วัดพุทธปัญญา เมืองโพโมน่า
รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา