ทนายความ เจฟฟรีย์ ได้บอกว่าประเทศสหรัฐอเมริกานี้ ได้บัญญัติกฏหมายเพื่อให้โอกาสกับลูกหนี้ที่มีปัญหาเรื่องหนี้สิน ที่มีการจดทะเบียนประกอบธุรกิจภายในประเทศ ได้สามารถมีโอกาสฟื้นฟูกิจการของตน รวมทั้งการให้ความคุ้มครองลูกหนี้ มิให้ถูกเจ้าหนี้เรียกร้องทรัพย์สินคืน ในขณะที่ลูกหนี้อยู่ในช่วงระยะเวลาของการฟื้นฟูกิจการ หรือกำลัง "ลุกขึ้นยืน" อีกครั้ง  ภายใต้ฏหมายที่มีชื่อว่า "กฏหมายล้มละลาย" ค่ะ 

     ความเป็นมาของกฏหมายล้มละลายของประเทศสหรัฐอเมริกานั้น ได้มีรากฐานมาจากกฏหมายของประเทศอังกฤษที่ได้บัญญัติไว้ในราวประมาณศตวรรษที่ 16  ซึ่งได้แนวคิดจากการที่ลูกหนี้มักหลบหลีกการชำระหนี้และต้องโทษจำคุกในที่สุด หลังจากนั้นต่อมาในตอนต้นของศตวรรษที่ 18 จึงได้เริ่มเกิดแนวคิดเกี่ยวกับการดำเนินการเรื่องหนี้สิน โดยศาลได้ให้โอกาสลูกหนี้ ได้สะสางหนี้โดยการผ่อนผันการชำระคืนหนี้ได้บางส่วน เพราะลำพังการใช้บทลงโทษโดยการต้องติดคุก เพราะการติดหนี้ ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับลูกหนี้เลย ดังนั้นศาลจึงได้ออกกฏหมายเพื่อให้ความคุ้มครองลูกหนี้ ขณะเดียวกับที่สนับสนุนส่งเสริมการแก้ปัญหาที่เกี่ยวการเงินให้กับลูกหนี้ไปในเวลาเดียวกัน ( legal-dictionary- thefreedictionary.com/bankruptcy)  และนั่นเอง จึงเป็นที่มาของกฏหมายล้มละลายที่ได้รับการบัญญัติขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งประกอบไปด้วยบทบัญญัติจำนวนทั้งสิ้น 8 บท แต่บทบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับแนวทางการเลือกปฏิบัติของลูกหนี้ เมื่อเข้าสู่กระบวนการล้มละลายแล้วมีเพียง 3 บทเท่านั้น คือ บทบัญญัติที่ 7 (Chapter 7 ) หรือ แช๊ปเตอร์ 7  บทบัญญัติที่  11 (Chapter 11) หรือ แช๊ปเตอร์ 11  และบทบัญญัติที่ 13 (Chapter 13) หรือ แช๊ปเตอร์ 13  โดยที่กระบวนการทั้งหมดนั้นจะเริ่มต้นเมื่อลูกหนี้ ที่กำลังจะล้มละลายไปยื่นคำร้องต่อศาลเพื่อขอความคุ้มครอง ซึ่งหากศาลรับฟ้อง ลูกหนี้รายนั้นๆ จะอยู่ในภาวะที่เรียกว่า " Automatic Stay " หรือ การได้รับความคุ้มครองทางกฏหมายทันที ซึ่งนั่นก็หมายความว่า เจ้าหนี้ทุกรายจะไม่มีสิทธิเรียกร้องบังคับให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้ จากนั้นเมื่อขั้นตอนนี้ได้ถูกดำเนินการให้เจ้าหนี้ได้รับรู้แล้ว ลูกหนี้จึงสามารถเลือกปฏิบัติตามบทบัญญัติของกฏหมายล้มละลาย 3 บทข้างต้นได้ โดยจะพิจารณาตามความเหมาะสมกับสถานภาพ และความจำเป็นของลูกหนี้แต่ละราย โดยแต่ละบทบัญญัตินั้นก็จะมีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกันไป และมีอะไรกันบ้างมาทำความรู้จักกันค่ะ

      2. บทบัญญัติที่ 11 (Chapter 11) หรือ แช๊ปเตอร์ 11  โดยทั่วไปแล้ว บริษัทที่เลือกบทบัญญัติที่ 11  นั้นหมายถึงการที่บริษัทนั้นมีความประสงค์จะขอฟื้นฟูกิจการของตน โดยหยุดพักการชำระหนี้ไว้ชั่วคราวภายใต้การดำเนินงานปกติในเบื้องต้น ภายหลังจากที่ศาลมีคำสั่งให้บริษัทเข้าสู่กระบวนการล้มละลายแล้ว บริษัทจะต้องยื่นคำร้องต่อศาลเพื่อขอฟื้นฟูกิจการ โดยศาลจะพิจารณาว่ามีเหตุผลสมควรหรือไม่ที่ลูกหนี้ควรมีโอกาสที่จะได้รับการฟื้นฟูกิจการ หากมีเหตุผลสมควร ศาลจะสั่งให้ลูกหนี้นั้นฟื้นฟูกิจการ โดยเริ่มตั้งแต่การแต่งตั้ง ผู้ทำแผนฟื้นฟูกิจการให้เป็นผู้ร่าง และเสนอแผนเพื่อขอความเห็นชอบจากเจ้าหนี้ รวมทั้งขอให้ศาลรับรองแผน เพื่อให้สามารถนำไปใช้ปฏิบัติได้จริง จนกว่าเจ้าหนี้จะได้รับชำระหนี้คืน จึงถือเป็นอันสิ้นสุดกระบวนการที่กำหนดไว้ตามแผน  ลูกหนี้ก็สามารถกลับเข้ามาบริหารกิจการได้ตามปกติต่อไป แต่บทบัญญัติที่ 11 นี้ มีลักษณะที่น่าสนใจบางประการ นั่นก็คือเมื่อศาลรับฟ้องแล้ว ศาลพิจารณาเห็นว่าบริษัทลูกหนี้มีพฤติกรรมเป็นที่น่าเชื่อถือ ไม่มีเจตนาฉ้อฉล อาจไม่จำเป็นต้องมีการแต่งตั้งบุคคลภายนอกเข้ามาบริหารจัดการ หรือก็คือลูกหนี้ยังเป็นผู้ที่มีอำนาจในการบริหารจัดการบริษัทของตนต่อไป  (Debt in Possesion)

      อย่างไรก็ตามในระหว่างการทำแผนฟื้นฟูกิจการ หากลูกหนี้มีเจ้าหนี้รายใหม่เพิ่มขึ้นมา เจ้าหนี้ใหม่ก็จะมีสิทธิเหนือเจ้าหนี้เดิม โดยเจ้าหนี้ใหม่นั้น จะได้รับการชำระหนี้คืนก่อนเจ้าหนี้เดิม นอกจากนี้ กฏหมายของสหรัฐอเมริกายังให้ความคุ้มครองแก่ลูกหนี้ในช่วง 120 วันแรกที่ศาลได้รับคำฟ้องมิให้เจ้าหนี้มาเรียกร้องหรือทวงถาม โดยคุ้มครองให้ลูกหนี้เท่านั้นที่จะมีสิทธิทำแผนฟื้นฟูกิจการได้

        3. บทบัญญัติที่ 13 ( Chapter 13 ) หรือ แชปเตอร์ 13  ในภายใต้บทบัญญัติที่ 13 นี้ คือการที่ลูกหนี้สามารถขอผ่อนผันจ่ายชำระหนี้เป็นบางส่วนได้ ภายในระยะเวลา 3-5 ปี โดยไม่ต้องมีผู้พิทักษ์ทรัพย์มาดูแล และแบ่งแยกขายทรัพย์สินของตน เหมือนกับลูกหนี้ที่เลือกบทบัญญัติที่ 7 ทั้งนี้ ยังอยู่ในดุลยพินิจของศาลต้องให้ความเห็นชอบก่อนว่า  ลูกหนี้รายนั้นๆ ยังพอจะมีความสามารถในการชำระหนี้บางส่วนได้หรือไม่ ดังนั้นบทบัญญัติที่ 13 จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับลูกหนี้ที่กำลังคิดที่จะเลือกบทบัญญัติที่ 7 เพียงแต่บทบัญญัติที่ 13 จะเหมาะสมกับลูกหนี้ที่มีรายได้ประจำอยู่ ( Wage Earner) และมีมูลค่าหนี้ไม่สูงมากนัก และนั่นคือสาระน่ารู้ของกฏหมายล้มละลาย ที่เราได้นำมาฝากคุณผู้อ่านฉบับนี้กันนะคะ

        และในตอนท้ายของคอลัมน์นี้ ทนายความเจฟฟรีย์ ยังได้ฝากแง่คิดกับผู้ที่ล้ม แล้วอาจกำลังคิด " ท้อแท้ " ว่า การยื่นคำร้องต่อศาลขอเป็นบุคคลล้มละลาย หรือบริษัทล้มละลายก็ดี ถือเป็นเรื่องปกติมาก ซึ่งสามารถพบเห็นได้จากผู้ที่มีชื่อเสียงมากมายในสหรัฐอเมริกา ไม่เว้นแม้แต่บริษัทขนาดใหญ่ และธุรกิจต่างๆ แม้กระทั่ง ประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมพ์ ที่เคยบริหารกิจการมา ต่างก็เคยยื่นคำร้องภายใต้บทบัญญัติที่ 11 มาแล้วทั้งสิ้น ดังนั้น หากคุณผู้อ่านท่านใดกำลังประสบภาวะที่ต้องการความช่วยเหลือ เพื่อจะได้ลุกขึ้นใหม่อีกครั้ง อย่ารีรอค่ะ เพราะอย่างน้อยทางสำนักงานกฏหมาย เจฟฟรีย์ ยินดีให้คำปรึกษาแนะนำผู้ที่เดือดร้อนเรื่องหนี้สินทุกท่าน เพียงโทรนัดหมายเพื่อขอคำปรึกษากับทนายความ Jeffrey C. Jackson ได้ที่ 323-702-0788 เท่านั้นค่ะ

      คุณผู้อ่านคะ อะไรกันบนโลกใบนี้ ที่ทำให้มนุษย์ได้รับความกดดันจากความผิดพลาดที่สามารถเกิดได้กับทุกคน ให้ดูเป็นมนุษย์ที่ไร้สมรรถภาพทางความคิดในการบริหารกิจการอย่างสุจริต หลายคนต้องเผชิญกับความอับอายจากสังคมแม้ว่าจะพยายามลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ความผิดพลาดที่เกิดจากการขาดประสบการณ์ หรือภาวะแวดล้อมล้วนแต่เป็นสิ่งที่สังคมควรให้อภัย แต่ความผิดพลาดที่เกิดจากการตั้งใจทุจริต แล้วจึงเกิดความผิดพลาดต่างหากมิใช่หรือ ที่สังคมควรกดดันลงโทษ แล้วพบกับเราที่นี่ กับสาระดีๆ ฉบับหน้านะคะ