สุภาพบุรุษอดีตนายกสมาคมไทยปักษ์ใต้ แห่งแคลิฟอร์เนีย ลำดับที่ 4 ของเราท่านนี้ เป็นอดีตนักเรียน Lynwood และไปต่อที่ Compton College สาขาวิชาบริหารธุรกิจ ก่อนไปจบปริญญาตรีที่ Cal State L.A.
หลังจากเป็นบัณฑิตแคลสเตท ก็เข้าทำงานหาประสบการณ์เป็น General Manager ให้กับบริษัทแห่งหนึ่ง ไม่นานนักอดีตนายกสมาคมฯ ของเราท่านนี้ก็ได้ออกมาดำเนินธุรกิจเป็นของตัวเอง โดยการเปิดร้านอาหารชื่อ “ทักษิณ” บริการอาหารปักษ์ใต้ที่รสชาติจัดจ้านจริงใจตามแบบฉบับของขาว “ด้ามขวาน”
ช่วงนี้เอง พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ ก็ได้พบกับนายกสมาคมฯลำดับที่ 3 คือ คุณพินิจ ชัยจารี จึงมีการชักชวนให้พี่วิจิตรเข้ามาร่วมงานในสมาคมฯ จนในที่สุดก็ได้รับเลือกเป็นนายกฯ หมายเลข 4 และเมื่อหมดวาระการดำรงตำแหน่งนายกสมาคมชาวใต้ฯ พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ ก็ยังคงให้ความร่วมมือและช่วยเหลือ รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาในงานหลายๆ ด้านให้กับรุ่นน้องที่เข้ามารับตำแหน่งต่อมาจนถึงปัจจุบัน...
ถึงแม้ว่าเวลานี้ สุขภาพของ พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ จะไม่ค่อยอำนวยความสะดวกให้เกิดความคล่องตัวได้เหมือนในอดีต แต่พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ ก็เข้าร่วมประชุมกับน้องๆ ไม่เคยขาดหาย ไม่ว่าจะมีประชุมเล็ก ประชุมใหญ่ ก็ตั้งใจไปร่วมด้วยทุกครั้ง น้อยนักที่จะเห็น พี่วิจิตร “ลาป่วย”
หากไม่มีปัญหาสุขภาพเข้ามา “ลดทอน” ความคล่องตัวของเขา พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ เป็นหนุ่มใหญ่ที่สูงสง่า แข็งแรง บึกบึน กระฉับกระเฉง พูด คิด ปฏิบัติ ได้คล่องแคล่ว เป็นบุรุษที่มีลักษณะเหมือน “นักรบโบราณ” มีความองอาจ กล้าแกร่งปรากฎให้เห็นอยู่เสมอ ถึงแม้อายุอานามจะมาก จนสามารถ “บริจาค” ได้บ้างแล้ว
ในความเป็น “บุรุษ” ของพี่วิจิตร มีความ “สุภาพ” แฝงอยู่เต็มเปี่ยม ทั้ง “ยกย่อง” ผู้ใหญ่กว่า “ยินดี” กับผู้เสมอกัน และ “นิยม” ผู้น้อย คอยให้กำลังใจผู้อื่นอยู่เสมอ พี่น้องเราในสมาคมฯ ทุกคนสามารถสัมผัสถึงความมี “เมตตาสูง” ของพี่วิจิตรได้ไม่ยาก และเพราะความมีจิตใจโอบอ้อมอารีย์ พี่วิจิตร เลยมีความเดิมเริ่มเรื่องแห่งปัญหาสุขภาพของตัวเองมาเล่าให้เราฟังไว้เป็นอุทธาหรณ์ และมีหลักโภชนาการอันบำรุงสุขภาพอนามัยมาฝากด้วย
“...มันเริ่มตอนที่ผมเดินทางไปเมืองไทยครับ นั่งทานข้าวกับเพื่อนอยู่ดีๆ ก็รู้สึกว่ามือซ้ายเริ่มชาก่อน แล้วมันลามไปถึงแขน จนในที่สุดก็ทั้งซีกเลย ขยับไม่ได้ หยิบจับอะไรก็ไมได้ เพื่อนที่ทานข้าวอยู่ด้วยกันก็เรียกรถพยาบาล ปรากฎว่าคอเลสเตอรัลมันเข้าไปอุดตันหลอดเลือดที่หัวใจ เลยต้องทำบายพาส แต่ผมไม่ได้ผ่าตัดทำที่นั่น ผมอยู่โรงพยาบาลที่เมืองไทยไม่กี่วันก็กลับมาอเมริกา คือเรามีอินชัวรันซ์ที่นี่ มีโรงพยาบาลที่ไปหาเป็นประจำอยู่แล้ว ก็กะจะมาใช้สิทธิ์ของเราที่นี่ อยู่เมืองไทยค่ารักษามันแพง อยู่นานมันก็ไม่ไหว ผมไปรักษาตัวอยู่ไม่กี่วันก็เป็นแสนแล้ว...
...มาถึงอเมริกา ผมก็มาโรงพยาบาลประจำของผม คือ Olive View Hospital มากรอกข้อความเข้าทำการรักษาเสร็จ เขาก็ transfer ผมไปที่ UCLA ซึ่งเขามีหมอที่เชี่ยวชาญการรักษาและผ่าตัดหลอดเลือดอุดตัน หลังจากกลับมามีชีวิตปกติแล้ว สิ่งที่ตามมาก็คือ เสียงผมมันเปลี่ยนไปเลย มันแหบลง..
...หลังจากนั้นหลายปีต่อมา ผมก็เป็นสโตรคอีก เป็นที่หัวใจ พอผ่าตัดเสร็จก็เดินไม่ปกติแล้ว...”
บทบาท รัตนา (แมว) แจ่มวงษ์ “นางเอกตลอดกาล” ของ พี่วิจิตร สุวรรณวงศ์ เริ่มแล้วตรงนี้ เธอเป็นสาวสวยผิวใส วัยน่าจะเป็น “รุ่นลูก” มากกว่า “รุ่นน้อง” ของอดีตนายกสมาคมฯเบอร์ 4 ของเรา “พี่แมว” เป็นสาวเหนือ เกิดที่จังหวัดลำปาง เล่าว่าที่บ้านเธอมีพี่น้องหลายคน จนป้าที่อยู่จังหวัดพิษณุโลก มารับไปอยู่ด้วย เธอเลยกลายเป็น “สาวสองเมือง” ตั้งแต่อายุสิบกว่าขวบ เลยได้ไปๆ มาๆ ระหว่างพิษณุโลกกับลำปางยามที่ป้าพากลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่พี่น้อง
สาวงามเมือง “สองแคว” (พิษณุโลกตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำน่านกับแม่น้ำแควน้อย) พอเรียนจบระดับมัธยมศึกษาก็ได้งานที่โรงงานผ้าไหม “เท็กซ์ไทล์” ทำอยู่หลายปีจนเก็บเงินได้ก้อนโต เพื่อนๆ ที่เคยทำงานด้วยกันต่างก็มุ่งหน้ามาอเมริกา จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจมาบ้าง หลังจากชั่งใจอยู่นาน ก็ตามเพื่อนๆ มา ด้วยเพราะมีเพื่อนๆ คอยอำนวยความสะดวก ทั้งที่พัก และที่ทำงานอยู่แล้ว “พี่แมว” เลย “ลอยลำ” ไม่ลำบากแบบ “แมวภูเขา” ที่ต้องสะเทิ้นร้อนสะเทิ้นหนาว
เธอเป็นพนักงานแจกไพ่อยู่ที่คาสิโนแห่งหนึ่ง ก่อนจะได้งานนี้ก็ไปเสียค่าวิชาเข้าคลาสศึกษามาเรียบร้อย อยู่จนมีประสบการณ์และคล่องระดับ “โปรฯ” แจกไพ่ไป รับ “ทิป” ไป วันๆ “มีเกินใช้ ได้เกินเสีย” เสี่ยแต่ละคนพอเล่นได้ ก็ใจดี “แจกแหลก”...เธอเลยกลายเป็น “แมวนอนกิน” สบายใจ
“...พี่เจอพี่วิจิตรเขาตอนไปทำบุญ 9 วัด คือเอากระเป๋าวางบนเบาะข้างๆ จองให้เพื่อนซึ่งนัดว่าจะไปทำบุญด้วยกัน แต่เขาไม่มา ก็ปรากฎว่ามีผู้ชายตัวโตคนนึงมาถามว่า ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ...พี่ก็เลยเอากระเป๋าออก แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ปิ๊งเปิ๊งอะไรหรอก ก็คิดว่าแค่นั่งไปทำบุญประเดี๋ยวประด๋าว ซึ่งตอนนั้นทางวัดไทย นอร์ธ ฮอลลีวูด เขาจัดทัวร์ทำบุญ 9 วัด พี่วิจิตรแกก็มาจากรถคันอื่นที่เขานั่งกันเต็มหมดแล้ว เลยมาขึ้นรถคันพี่ ก็พอดีเพื่อนพี่เขาไม่มา พี่วิจิตรเลยนั่งแทน...
...ช่วงลงไปทำบุญแล้วทานข้าวกลับกันขึ้นมาบนรถเรียบร้อยแล้ว เขาก็ไปเก็บหนังสือพิมพ์มาฝาก คือเขาเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ก็เอาหนังสือพิมพ์ติดมือมาฝากพี่ด้วย พี่ก็...ขอบคุณค่ะ ในใจก็นึกแล้ว เออ...พี่เขามีน้ำใจดีนะ
...ก่อนจากกันวันนั้นเขาก็ถามว่า พี่จะไปงานถวายบังคมวัน “ปิยะมหาราช” ที่วัดไทยฯ หรือเปล่า พี่ก็บอกคงไม่ไป เพราะพี่เองก็ไม่ค่อยได้เข้าสังคมเท่าไหร่ คือที่ไปทำบุญเพราะเราตั้งใจไปทำบุญ ชีวิตพี่ก็มีแต่ทำงาน ไปช้อปปิ้ง แล้วก็ทำบุญ เรามันตัวคนเดียว ปากเดียวท้องเดียว ก็ใช้ชีวิตสบายๆ หลังจากนั้นเจอกันอีกงานบุญต่างๆ เขาจะเป็นฝ่ายเข้ามาทักก่อน เขาเริ่มที่... จำผมได้ไหมครับ ที่เรานั่งรถไปทำบุญ 9 วัดด้วยกัน พี่ก็ดีใจเขาเข้ามาทัก ก็คิดว่าคบไว้เป็นเพื่อนคุย เวลาไปเจอกันในงานโน้นงานนี้
...หลังจากนั้นเขาก็เริ่มไปมาหาสู่ พอเขาแวะไปบ้านพี่ พี่ก็จะทำอาหารบำรุงสุขภาพให้ ทำให้สดๆ เดี๋ยวนั้นเลย เป็นอาหารที่ถูกอนามัยมากๆ สำหรับคนที่มีปัญหาสุขภาพแบบเขา พี่ไม่เอาอาหารที่มันมีอยู่แล้ว หรือทำไว้แล้วในตู้เย็น มาอุ่นไมโครเวฟ ให้เขาด้วย จัดเป็นจานผัก จัดหนักไปเลย พอเขากินเสร็จก็กลับบ้าน รุ่งขึ้นมาอีกก็ทำให้อีก คุยกันไปกินกันไปอย่างนี้อยู่เป็นปี จนในที่สุด คงเป็นเพราะพี่เห็นใจเขาด้วยว่าตัวคนเดียว แล้วก็เจ็บไข้ได้ป่วย ไม่มีคนดูแล เพราะเขาเลิกกับภรรยา และลูกเต้าเขาก็โตกันหมดแล้ว แยกย้ายกันไปมีชีวิตของตัวเอง เราก็เลยตกลงใช้ชีวิตร่วมกัน ซึ่งเขาเป็นฝ่ายย้ายมาอยู่บ้านพี่...”
อาจเคยทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขัน กันมา “พี่แมว” เองก็ มี “รูปพอตา-กิริยาพอใจ” พี่วิจิตร จึง “แสดง” บทพระเอก “ลงเอย” ชีวิตคู่ด้วย โดยมี “3 หลัก” มาสู่ นั่นคือ หลักแหล่ง หลักฐาน และ หลักธรรม
“...มันอาจจะเริ่มจากความสงสารนะ เห็นเขาแล้วก็อยากเข้าไปเทคแคร์ พอปี 2012 เขาก็มีปัญหาเรื่องสโตรคตามมา หลังจากผ่าตัดแล้ว ขาแขนก็ทำงานไม่เหมือนเดิม นี่พี่ก็คอยดูแล หยูกยาไม่ให้ขาด ลืมกินไม่ได้เลย ทุกวันนี้นอกจากควบคุมอาหารแล้วก็พาไปออกกำลังกาย กายภาพบำบัด ไปนวดแผนโบราณ พี่พาเขาไปทุกที่ที่มีคนมาบอกว่ามันดี เดินเท้าเปล่าเหยียบยอดหญ้าตอนเช้า เขาว่าน้ำค้างมันจะช่วยได้ ก็ไปทำมาแล้ว ไปเดินเหยียบทรายก็พาไปแล้ว ตอนนี้ก็เดินในน้ำ พาไปที่สระว่ายน้ำ เดินอยู่ด้วยกันทุกวัน วันละชั่วโมง เราไปกันที่ L.A. Fitness ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว แขนขาขยับได้ดีกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย...
เขาเล่าให้ฟังว่า สมัยหนุ่มๆ เขาชอบกินข้าวขาหมูมาก ผลก็คือคอเรสเตอรอลมันเข้าไปอุดตันหลอดเลือด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดสโตรค พอมาอยู่กับพี่นี่พี่ตัดหมดเลย อาหารมันๆ แกงใส่กะทิ อาหารผัดน้ำมัน ก็ใช้น้ำมัน olive oil แบบ extra virgin เกลือ นี่ไม่ใช้เลย ขนมหวาน ทั้งหลายก็งด เช้ามานี่พี่ทำข้าวโอ๊ดให้ ใส่ผลไม้หลายๆ อย่าง ใส่ฟักทอง, กล้วย, ข้าวโพด, พวกผลไม้ตระกูลแบร์รี่ทั้งหลาย black berry, blue bery, strawberry, raspberry
สำหรับข้าวพี่ก็ใช้ข้าว brown rice, black rice, berry rice ใส่ลูกเดือย เม็ดบัว ถั่วเขียว เข้าไปด้วยเวลาหุง ใส่ปนไปเลย ส่วนสแน็คเขาที่ยืนพื้นก็มีอัลมอนด์, โยเกิร์ต, กล้วย, แอ๊ปเปิ้ลสีเขียว, ชาที่ให้ดื่มก็เป็นชากรีนที,ซินิม่อน ที, ชามะตูม, ชามะละกอ อาหารที่ทำให้เขาพี่ก็เน้นแต่ผักเขียวๆ โดยเฉพาะ kale, chard, สปีนิช แล้วก็ให้เขาทานปลาเยอะๆ...แซลม่อน นี่บ่อยเลย เพราะมีประโยชน์มาก...”
บุรุษอย่างเขา...วิจิตร สุวรรณวงศ์ อดีตนายกสมาคมชาวใต้ แห่งแคลิฟอร์เนีย อันดับที่ 4 ของเรา ยังคงยืนหยัดให้กำลังใจพี่น้องผองเพื่อน เป็นที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ให้กับสมาคมอย่างไม่ย่อท้อ และยืนหยัดที่จะคึกคักทุกครั้ง ประหนึ่ง ...อาชาแก่แต่กาย ใจหมายพันลี้...
นางเอกแห่ง “เขลางค์นคร” รัตนา แจ่มวงษ์ หรือ “พี่แมว” ที่ไม่ต้องคอยห่วงพะวงว่า “พี่วิจิตร” จะหนีไปไหนให้ตามหา เป็นยอดหญิงตัวอย่างที่ครองชีวิตคู่ด้วย “เรือน 3 น้ำ 4” อันมี เรือนผม เรือนกาย เรือนนอน...น้ำมือ น้ำใจ น้ำคำ น้ำเต้าปูน (น้ำหล่อเต้าปูนที่กินกับหมาก มีไว้ต้อนรับแขกเวลาส่งเชี่ยนหมากเชื้อเชิญ, สมัยนี้หมายถึงกิริยางดงาม ที่แสดงต่อผู้คนทั่วไป)
ทั้งคู่ ประกาศเป็นอีกกำลังสำคัญของสมาคมชาวใต้ฯ เพื่อร่วมมือร่วมใจกับพี่น้องเราช่วยประเทศชาติ และเป็นญาติกับพระศาสนา อย่างที่เห็นจริยวัตรอันงดงามตามวิถีชาวพุทธโดยแท้.